بوم گردی

جزئیات ضوابط مشارکت و سرمایه گذاری برای طبیعت گردی در مناطق طبیعی منتشر شد
در دستورالعمل ضوابط سرمایه گذاری در مناطق طبیعی که در سال 95 به دستگاه های اجرایی مرتبط ابلاغ شده است آمده: در اجرای بند «هـ» ماده 3 و 5 آیین نامه کمیته ملی طبیعت گردی مصوب 27315 ت 33536 هـ مورخ 1384/5/5 هیأت وزیران به منظور تنظیم مقررات سرمایه گذاری با محوریت طبیعت گردی، ضوابط مشارکت و سرمایه گذاری با رعایت چارچوب های قانونی حاضر در 10 ماده و 7 تبصره در مورخ 1394/1/31 به تصویب کمیته ملی طبیعت گردی رسید و از تاریخ ابلاغ برای کلیه دستگاه های اجرایی لازم الاجرا است:
ماده 1 – برنامه های طبیعت گردی
طبیعت گردی مطابق ماده 4 آئین نامه طبیعت گردی بر مبنای برنامه های زیر اجرا می شود:
الف. طبیعت گردی متمرکز که از طریق استقرار در مراکز اقامتی و مرکز بازدیدکنندگان یا بازدیدهای چند روزه صورت می گیرد.
ب. طبیعت گردی غیرمتمرکز که متضمن بازدیدهای کوتاه مدت با وسایل و امکانات غیرثابت است.
تبصره 1: ایجاد هر گونه تأسیسات و امکانات اقامتگاهی و گردشگری از قبیل کمپینگ و چادر و سایر تسهیلات باید مطابق طرح مدیریت مصوب باشد.
تبصره 2: سرمایه گذار موظف است در طرح پیشنهادی، برنامه هایی برای آموزش جوامع محلی و همچنین بازدیدکنندگان داشته باشد.
ماده 2 – عرصه های موضوع این ضوابط
طرح های طبیعت گردی با رعایت ضوابط و مقررات و تأیید دستگاه مربوط مطابق ماده 5 آئین نامه کمیته ملی طبیعت گردی در بخش هایی از مناطق زیر که دارای جاذبه ها و ویژگی های خاص طبیعت گردی باشد تهیه و پس از تصویب کمیته ملی به مرحله اجرا درمی آیند:
الف. منابع طبیعی ملی تحت اختیار و مدیریت سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور.
ب. زون های تفرجگاهی واقع در مناطق چهارگانه و تالاب ها و مناطق شکار ممنوع تحت اختیار و مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست.
ج. مناطق دارای جاذبه های طبیعی واقع در محدوده های فرهنگی، تاریخی و باستانی تحت اختیار سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری.
د. محدوده های مناسب واقع در املاک و مستثنیات قانونی اشخاص با رعایت حقوق ایشان که مکان و استعداد لازم جهت اجرای برنامه طبیعت گردی را داشته باشد.
ه. اراضی ملی و دولتی محدوده شهرها و بافت روستاها با کسب موافقت دستگاه متولی.
و. سایر مناطقی که دارای جاذبه های طبیعت گردی بوده و در حال حاضر تخریب شده و یا به کاربردهای دیگری اختصاص یافته اند، پس از احیاء و یا تغییر در شیوه بهره برداری به طرح های موضوع این ماده اختصاص می یابند.
ماده 3 – تأسیسات گردشگری مرتبط با تفرج متمرکز برای طرح های طبیعت گردی و مصادیق آن
مصادیق تأسیساتی که به قصد ارائه خدمات و انتفاع برای پذیرایی، اقامت و خدمات مسافرتی به گردشگران و بازدیدکنندگان در مناطق تفرج متمرکز طبق ضوابط دستگاه های ذیربط و ملاحظات زیست محیطی و حفظ کاربری و مالکیت دولت بر عرصه های منابع ملی و دولتی در طرح طبیعت گردی مجاز به احداث می باشند، به شرح ذیل است:

1. 1. اقامتگاه های بوم گردی و اقامتگاه های سنتی
2. 2. مراکز تفریحی و سرگرمی گردشگری
3. 3. مجتمع ها، اردوگاه ها و محوطه های گردشگری
4. 4. محیط ها و پارک های طبیعت گردی و گردشگری روستایی و عشایری
5. 5. مراکز گردشگری ساحلی و دریایی
6. 6. واحدهای پذیرایی و انواع غذاخوری های منفرد بین راهی موجود
7. 7. تأسیسات اقامتی و پذیرایی واقع در مجتمع های خدمات رفاهی بین راهی.
8. 8. مناطق نمونه گردشگری
9. 9. دهکده های سلامت

ماده 4 – فضاهای پشتیبان
استقرار سازه ها و ساخت و سازهای منطبق با تفرج متمرکز در طرح های مصوب و در دست اجرای واقع در مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان جنگل ها و مراتع و آبخیزداری کشور متناسب با اکوسیستم هر منطقه به صورت زیر به اجرا درخواهد آمد:
1ـ اجرای مصوبات طرح تفصیلی موجود برای زون تفرج متمرکز
2ـ بررسی و تصویب پیشنهادات مجری در قالب مندرجات ماده 3 این مصوبه حسب مورد توسط سازمان حفاظت محیط زیست و یا سازمان جنگل ها و مراتع و آبخیزداری کشور مورد بررسی قرار می گیرد.
3ـ چنانچه اجرای پیشنهادات مجری در طرح حاضر به دلایل زیست محیطی و سایر محدودیت ها و ممنوعیت های قانونی میسر نباشد، مجری می تواند در فضای پشتیبان مکان یابی کند.
تبصره: تملک و تحصیل اراضی در فضای پشتیبان به عهده سرمایه گذار است و دستگاه های عضو کمیته ملی در این خصوص مسئولیتی ندارند.
ماده 5 – شرایط متقاضی

1. 1. دارا بودن تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران
2. 2. تدین به دین اسلام و یا سایر ادیان رسمی جمهوری اسلامی ایران
3. 3. ارائه گواهی عدم سوءپیشینه از مرجع ذیصلاح.
4. 4. برخورداری از شرایط (تخصص در زمینه طبیعت گردی و یا استفاده از مشاور فنی ذیصلاح).
5. 5. دارای توان لازم مالی برای اجرای طرح های طبیعت گردی
6. 6. در شرایط مساوی جوامع محلی در اولویت هستند.

تبصره 1: مشارکت متقاضیان غیرایرانی در امر سرمایه گذاری تابع قوانین مربوطه می باشد.
تبصره 2: برای متقاضیان حقوقی، لازم است امکان انجام فعالیت های طبیعت گردی در اساسنامه آنها ذکر شده باشد.
ماده 6 – مجرای قانونی صدور مجوز

1. 1. متقاضیان اجرای طرح و پروژه طبیعت گردی قبل از هر گونه اقدام اجرایی موظف به کسب مجوز سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مطابق ماده دو موسوم آیین نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه بندی و نرخ گذاری تأسیسات گردشگری و نظارت بر فعالیت آنها مورخ 1394/6/11 هیأت وزیران است.
2. 2. تشخیص نیاز مناطق مختلف کشور به ایجاد واحدهای طبیعت گردی با کمیته ملی طبیعت گردی است.

ماده 7 – مراحل اخذ مجوز
مراحل اعطای مجوز و موافقت با طرح های گردشگری و مهلت های مقرر به شرح زیر است:
 

1. 1. مهلت پاسخگویی سازمان های عضو کمیته ملی طبیعت گردی برای استعلام های سرمایه گذار شامل صدور مجوز، بررسی و تصویب کتابچه طرح توجیهی در هر مرحله حداکثر 30 روز است و در پایان مهلت تعیین شده در صورتی که انجام بررسی نیاز به مدت بیشتری داشته باشد مراتب به متقاضی اعلام خواهد شد. در هر صورت مجموع زمان پاسخگویی ها حداکثر 60 روز خواهد بود.
2. 2. مهلت تهیه طرح اجرایی و نقشه های معماری و ملاحظات زیست محیطی برای سرمایه گذار 6 ماه است و در صورت تأخیر سرمایه گذار، مجوز طبیعت گردی وی ابطال خواهد شد.
3. 3. پس از تصویب طرح اجرایی و نقشه های معماری، نسبت به انعقاد قرارداد اجرای طرح برحسب مورد فی مابین هر یک از دستگاه های عضو کمیته ملی و مجری طرح منعقد خواهد شد.
4. 4. مدت زمان اجرای تأسیسات مصوب طرح طبیعت گردی مطابق طرح مصوب حسب مورد حداکثر 4 سال است و جرائم تأخیر در اجرا مطابق مقررات در قرارداد پیش بینی خواهد شد.
5. 5. مدت بهره برداری که در دوره اول از 15 سال کمتر نخواهد بود، در قرارداد تعیین می شود.

ماده 8 – شرایط ابطال مجوز یا قرارداد
موارد زیر برحسب مورد موجب ابطال مجوز فعالیت های طبیعت گردی یا فسخ قرارداد بهره برداری می شود:
الف. در زمان طراحی و احداث:

1. 1. عدم رعایت مفاد شرح خدمات اجرایی مصوب
2. 2. تأخیر در طراحی و احداث بیش از مهلت مقرر حسب مفاد قرارداد

ب. در زمان بهره برداری:
1ـ عدم رعایت ظرفیت تحمل منطقه پس از دو بار اخطار و طرح موضوع در کمیته ملی طبیعت گردی
2ـ تردد گردشگران و تورها در سایر زون ها غیرتفرجی (امن، بازسازی و …) پس از یک بار اخطار و طرح موضوع در کمیته طبیعت گردی.
3ـ تخریب و تغییر اکوسیستم در محیط زیست و منابع طبیعی با اعلام مرجع ذیربط
4ـ عدم رعایت هنجارهای اجتماعی و فرهنگی جامعه محلی پس از یک بار اخطار و طرح موضوع در کمیته ملی طبیعت گردی.
5ـ تغییر کاربری بدون اخذ مجوز قانونی.
تبصره 1: مرجع تشخیص ابطال و عدم آن کمیته ملی طبیعت گردی است.
تبصره 2: بدیهی است اعمال تصمیمات کمیته ملی طبیعت گردی مانع از اقدامات و تدابیری نیست که هر یک از دستگاه های عضو کمیته ملی طبیعت گردی در قبال تخلفات انجام شده حسب وظیفه قانونی به عهده دارند.
ماده 9 – اسناد پیوست
هنگام اخذ مجوز طبیعت گردی برای هر مکان طبیعت گردی اسناد مشروحه مرتبط زیر پیوست خواهد شد:
1ـ راهنمای تدوین طرح اجرایی و استانداردهای طراحی تأسیسات و تجهیزات طبیعت گردی.
2ـ الزامات و محدودیت ها و ممنوعیت های بهره برداری طبیعت گردی.
3ـ طرح مصوب پارک و تفرجگاه برای عرصه های تحت مدیریت سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری.
4ـ پهنه بندی (زون بندی) برای عرصه های تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست.
5ـ ارائه طرح ارزیابی اثرات زیست محیطی.
ماده 10 – مسئول پیگیری
دبیر کمیته ملی طبیعت گردی مسئول پیگیری و حسن انجام ضوابط این مصوبه است.
 
شرکت بهینه گستر صنایع آرمان آماده تهیه طرح توجیهی مطابق ضوابط فوق است
ضوابط مشارکت و سرمایه گذاری برای طبیعت گردی در مناطق طبیعی
سرمایه گذاری در صنعت گردشگری ایران