خشک کردن یکی از روشهای موجود برای افزایش زمان ماندگاری برخی از موادغذایی به خصوص میوه‌ها و سبزی‌هاست. در این روش، فعالیت آبی موادغذایی کاهش می‌یابد و از فساد میکروبی در آنها جلوگیری می‌شود.
خشک کردن میوه در کشورهایی مانند ایران، سوریه، مصر، عراق و ترکیه، قدمتی دیرینه دارد. تاریخچه تولید میوه‌های خشک به 1700 سال پیش از میلاد مسیح برمی‌گردد. در آن زمان، مردمان مدیترانه و خاورمیانه، میوه‌های تابستانی را خشک و آذوقه زمستانشان می‌کردند.
خرما، انگور، زردآلو، انجیر، سیب، هلو و حتی گلابی، جزو میوه‌هایی بودند که قدیمی‌ها با خشک‌کردن آنها دانسته یا ندانسته، pH شان را پایین و طول مدت ماندگاری‌شان را بالا می‌بردند. رطوبت برای افزایش عمر نگهداری یا کاربردهای دیگر، از میوه ها گرفته می‌شود. خشک کردن میوه‌جات یکی از روشهای جلوگیری از فساد میکروبی آنهاست. در این روش در اثر کاهش میزان رطوبت، امکان فساد میکروبی بسیار کم می‌شود و سرعت دیگر واکنشهای مضر نیز به مقدار قابل توجهی کم می‌شود. خشک کردن ضمن اینکه روی محصول اثر حفاظتی دارد وزن و حجم آن را نیز به میزان چشمگیری کاهش می‌دهد، در نتیجه از هزینه‌های حمل و نقل و ذخیره سازی می‌کاهد. در ضمن خشک کردن در برخی موارد باعث تولید فرآورد‌هائی می‌شود که مصرف آنها آسانتر است.
این روزها هم که آجیل میوه‌های خشک، طرفداران بسیاری در سراسر دنیا دارد؛ از یونان و ایتالیا گرفته تا آمریکا و روسیه. البته ما ایرانی‌ها هم یکی از پروپا قرص‌ترین دوستداران میوه‌های خشک هستیم.
سرمایه گذاری
ظرفیت پیشنهادي طرح: سالیانه 280 تن
مواد اولیه مصرفی عمده: انواع میوه جات شامل : سیب، گلابی، کیوي، زردآلو، آلو، هلو
اشتغال زایی: ( نفر) 26
سرمایه گذاري ثابت: ارزي ( یورو ) 1,632,540
زمین مورد نیاز: 6600 مترمربع
✅محل پیشنهادي اجراي طرح
استانهاي آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، گلستان، خراسان شمالی، خراسان رضوي، فارس و تهران